Mikrodawkowanie to praktyka wykorzystywania wybitnie małych dawek materiałów psychoaktywnych w celu zdobycia subtelnych wyników terapeutycznych, bez napiętych i niepożądanych efektów ubocznych. W przeciwieństwie do tradycyjnego spożycia surowców psychoaktywnych, gdzie dawki są w dużym stopniu większe oraz efekty uboczne mogą być niebezpieczne, mikrodawkowanie ma na celu osłabianie groźby oraz osiągnięcie należytych wyników terapeutycznych. Mikrodawkowanie może być wykorzystywane z różnymi substancjami psychoaktywnymi, takimi jak LSD, psylocybina, ketamina czy cannabis. Przykładowo, w przypadku LSD, mikrodawkowanie polega na spożywaniu bardzo małej dawki (zwykle 10-20 mikrogramów) co kilka dni, żeby dostać delikatne wyniki, takie jak poprawa humoru, kreatywności i motywacji, bez przeżywania zwyczajnych efektów ubocznych takich jak halucynacje i dezorientacja.
Używanie mikrodawkowania surowców psychoaktywnych jest w szerokim zakresie użytkowane w zamiarach terapeutycznych. Badania wykazują, iż mikrodawkowanie ma obowiązek przynosić korzyści w leczeniu rozmaitych zaburzeń umysłowych, takich jak chandra, niepokój, stres pourazowy czy ADHD. Mikrodawkowanie może pomóc zwiększyć koncentrację, kreatywność i produktywność, a także polepszyć nastrój i podnieść poczucie dobrostanu. Jednakże, jak w wypadku każdej substancji psychoaktywnej, są też ryzyka połączone z mikrodawkowaniem. Nawet małe dawki materiałów psychoaktywnych zdołają prowadzić do niepożądanych skutków incydentalnych, takich jak bóle głowy, mdłości czy wyczerpanie.
+Artykuł Sponsorowany+